سورة الفلق (سپیده دم)

سورة الفلق د قرآنکریم ۱۱۳ مه سوره ده، چې په مدینه کې نازله شوې او ۵ آیتونه لري. دا سوره د الله په لور د پناه غوښتنې پر اهمیت ټینګار کوي، تر څو د تیارو، بدیو او حسد څخه ځان وساتئ.

ترجمه: سوره الفلق (سپېده) سُورَة الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

د الله په نامه سره (شروع كوم) چې ډېر زیات مهربان، بې حده رحم كوونكى دى

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ١

(اى نبي) ته ووایه: زه په رب د سبا پورې پناه نيسم (۱)

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ٢

د هر هغه شي له شر نه چې ده پیدا كړى دى (۲)

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣

او د تیارې شپې له شر نه كله چې تكه توره (او خوره) شي (۳)

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ٤

او له شره د هغو (جادوګرو) ښځو چې په غوټو كې پوكي وهونكې دي (۴)

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥

او د حسد كوونكي له شر نه كله چی دى حسد (شروع او ښكاره) كړي (۵)