ترجمه: سوره الغاشیه (پوشاننده) سُورَة الغاشية
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده و مهربان
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ١
آیا داستان غاشیه [= روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را می‌پوشاند] به تو رسیده است؟! (۱)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ٢
چهره‌هایی در آن روز خاشع و ذلّت‌بارند، (۲)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ٣
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‌اند (و نتیجه‌ای عایدشان نشده است)، (۳)
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً ٤
و در آتش سوزان وارد می‌گردند؛ (۴)
تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ٥
از چشمه‌ای بسیار داغ به آنان می‌نوشانند؛ (۵)
لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ٦
غذائی جز از ضَریع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند؛ (۶)
لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ٧
غذایی که نه آنها را فربه می‌کند و نه از گرسنگی می‌رهاند! (۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ٨
چهره‌هایی در آن روز شاداب و باطراوتند، (۸)
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ٩
و از سعی و تلاش خود خشنودند، (۹)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ١٠
در بهشتی عالی جای دارند، (۱۰)
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ١١
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند! (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ١٢
در آن چشمه‌ای جاری است، (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ١٣
در آن تختهای زیبای بلندی است، (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ١٤
و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده، (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ١٥
و بالشها و پشتیهای صف‌داده شده، (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ١٦
و فرشهای فاخر گسترده! (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ١٧
آیا آنان به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده است؟! (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ١٨
و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده؟! (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ١٩
و به کوه‌ها که چگونه در جای خود نصب گردیده! (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ٢٠
و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (۲۰)
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ٢١
پس تذکّر ده که تو فقط تذکّر دهنده‌ای! (۲۱)
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ٢٢
تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که (بر ایمان) مجبورشان کنی، (۲۲)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣
مگر کسی که پشت کند و کافر شود، (۲۳)
فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ٢٤
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‌کند! (۲۴)
إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ٢٥
به یقین بازگشت (همه) آنان به سوی ماست، (۲۵)
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ٢٦
و مسلّماً حسابشان (نیز) با ماست! (۲۶)