سوره فلق (سپیده دم)

سوره فلق صد و سی‌و سومین سوره قرآن است که در مدینه نازل شد و دارای ۵ آیه است. این سوره به مردم توصیه می‌کند که از خداوند پناه ببرند تا از تاریکی، شر و حسادت در امان بمانند.

ترجمه: سوره الفلق (سپیده) سُورَة الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده و مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ١

بگو: پناه می‌برم به پروردگار سپیده صبح، (۱)

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ٢

از شرّ تمام آنچه آفریده است؛ (۲)

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣

و از شرّ هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد می‌شود؛ (۳)

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ٤

و از شرّ آنها که با افسون در گره‌ها می‌دمند (و هر تصمیمی را سست می‌کنند)؛ (۴)

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥

و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد می‌ورزد! (۵)