Şems Suresi (Güneş) سُورَة الشمس

Yemin olsun Güneş´e ve ışığının parladığı kuşluk vaktine, ⁽¹⁾

Onu izlediğinde Ay´a, ⁽²⁾

Onu iyice açtığı vakit gündüze, ⁽³⁾

Ve onu sarıp sarmaladığı zaman geceye. ⁽⁴⁾

Göğe ve onu kurana, ⁽⁵⁾

Yere ve onu döşeyene. ⁽⁶⁾

Nefse ve onu düzgün bir biçimde şekillendirene. ⁽⁷⁾

Ardından da ona bozukluğunu ve takvasını ilham edene ki, ⁽⁸⁾

Benliği temizleyip arındıran, gerçekten kurtulmuştur. ⁽⁹⁾

Onu kirletip örtense kayba uğramıştır. ⁽¹⁰⁾

Semûd kavmi, azgınlığı yüzünden yalanladı. ⁽¹¹⁾

En haydutları ortaya fırladığı zaman, ⁽¹²⁾

Allah´ın elçisi onlara şöyle demişti: "Allah´ın devesini ve onun su içme hakkını koruyun." ⁽¹³⁾

Fakat elçiye inanmadılar da deveyi devirip boğazladılar. Bunun üzerine, Rableri onların günahlarını kendi başlarına geçirdi de o yurdu dümdüz etti. ⁽¹⁴⁾

Allah, işin sonundan korkacak değil ya! ⁽¹⁵⁾